εξαφορμούμαι

ἐξαφορμοῡμαι, -έομαι (Μ)

προβάλλω ως δικαιολογία.

[ΕΤΥΜΟΛ. Από το μεσ. εξαφορμίζομαι τού εξαφορμίζω* κατά τα περισπώμενα].